Εθισμός στο διαδίκτυο σε παιδιά και εφήβους και η συμβολή της ΓΣΘ (Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Ψυχοθεραπείας)

Εθισμός στο διαδίκτυο σε παιδιά και εφήβους και η συμβολή της ΓΣΘ (Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Ψυχοθεραπείας)

O εθισμός στο διαδίκτυο (internet addiction) είναι μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης η οποία αφορά την υπερβολική, καταναγκαστική και δυσλειτουργική διαδικτυακή χρήση, που ενέχει την απώλεια ελέγχου και τη συνέχιση της χρήσης παρά τις δυσμενείς συνέπειες.

Ο εθισμός στο διαδίκτυο παρόλο που δεν συμπεριλαμβάνεται στο DSM-V είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο που πολλές φορές επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργικότητα των χρηστών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαταραχή διαδικτυακών παιχνιδιών συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά στο εγχειρίδιο ως μια μορφή που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

Η έναρξη της διαταραχής τοποθετείται στην εφηβεία, με την επικράτηση στην Ευρώπη να κυμαίνεται σε ποσοστό μεταξύ 1% και 16, 3 % και στην Ελλάδα στο 8,2%.

Συνηθέστερη μορφή διαδικτυακής ενασχόλησης μεταξύ των εφήβων είναι τα διαδικτυακά παιχνίδια. Τομείς, που επηρεάζονται σε αυτή την περίοδο λόγω της πολύωρης και προβληματικής χρήσης είναι οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, η σχολική και ακαδημαϊκή επιτυχία, η σωματική και ψυχική υγεία.

Η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (ΓΣΘ) συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό τόσο σε επίπεδο αιτιολογίας του διαδικτυακού εθισμό σε παιδιά και εφήβους όσο και σε επίπεδο παρέμβασης.

Όσον αφορά την αιτιολογία, η ΓΣΘ δίνει έμφαση στις προβληματικές γνωσίες, σκέψεις και σχήματα του ατόμου, τα οποία σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά του, είτε διατηρούν, είτε εντείνουν την υπερβολική διαδικτυακή χρήση. Σε επίπεδο παρέμβασης η ΓΣΘ βασίζεται στην τροποποίηση της συμπεριφοράς με σκοπό τον περιορισμό της καταναγκαστικής χρήσης, στην γνωσιακή αναδόμηση των αρνητικών γνωσιών και δυλειτουρικών πεποιθήσεων που σχετίζονται με τη χρήση καθώς και στην αντιμετώπιση συνοδών συμπτωμάτων του εθισμού.

Τέλος, παρόλο που δεν υπάρχει πληθώρα ερευνητικών δεδομένων φαίνεται πως η ΓΣΘ συσχετίζεται με απόκτηση δεξιοτήτων διαχείρισης χρόνου και τον περιορισμό των συμπτωμάτων σε συναισθηματικό, γνωσιακό και συμπεριφοριστικό επίπεδο.

Αλεξίου Βανέσσα,
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια